Sous La Douche Le Ciel

Het multidisciplinaire kunstenaarsduo Effi & Amir maakte een reportage over het bewonderenswaardige privé-initiatief DoucheFLUX, dat in Brussel openbare douches wil installeren waar daklozen zich goedkoop kunnen wassen en opfrissen. Het project wacht enkel nog op de formele goedkeuring van de dienst urbanisme van de gemeente Anderlecht. Een fluitje van een cent, zo zou je denken. Nee, net daar wringt het schoentje. Want welke relatie is er tussen burgers met een concreet plan voor de samenleving en de overheid met haar mislukte beleid dat deze burgers net tot handelen aanspoort? Dat lijken de makers zich voortdurend af te vragen. Tegenover dat luid toe te juichen initiatief dat de gemeenschap niets kost stelt de gemeenteraad van Anderlecht alleen maar argwaan en onverschilligheid. Je kan je oren en ogen niet geloven. Vijf jaar lang, van 2012 tot ’17, wordt het collectief van het kastje naar de muur gezonden en terug: kafkaiaans. Drijvende kracht van het collectief is kunstenaar Laurent d’Ursel, altijd een en al geestdrift, een eigentijdse Don Quichot. Hoe langer de vergunning uitblijft hoe gekker, hoe hallucinanter en hoe luider de excuses en de onthoudingen van een gemeenteraad (“unanieme onthoudingen”, zo luidt het … vonnis!) die zich geen raad weet met het project. Ook al toont het collectief zich bijzonder vastberaden en energiek. Voor de toeschouwer wordt het verhaal alsmaar driester en geestiger. Met twinkelingen in de ogen is het kijken naar en genieten van dit weergaloze Kuifjesavontuur in Absurdistan.