Zoeken

Snakken, smachten, moeten wachten, zuchten, steunen, kreunen. Het gemis van de jonge dokter António, luitenant in het koloniale Portugese leger, is voelbaar, zijn hunkerende heimwee immens. Begeerte barst uit de brieven die hij vanuit Angola stuurt naar zijn kersverse echtgenote in Lissabon, enkele maanden zwanger en van een onwezenlijke schoonheid zoals Botticelli die schilderde. Eerst kijkt António nog vrij naïef naar de koloniale oorlog, vanuit het privilege van een blanke middenklassenman uit een “vermoeid land” op avontuur in het levendige Afrika. Kreunend onder de hitte en de lamlendige onzin van de Portugese militaire ingreep wil hij het liefst opgaan in het genot van zijn geliefde.

Het heeft even geduurd, maar nu heeft deze superspectaculaire actiefilm uit Indonesië ook onze contreien bereikt. Vorig jaar op het Filmfestival van Toronto zorgde deze pure overlevingsfilm al voor de nodige ophef. Daar ontving hij – de naam alleen al ! – ‘the Midnight Madness Award’.