Mag je om alles lachen? Regisseur Philippe de Chauveron vindt van wel.
Het lijkt alsof de magie tussen filmregisseur Benoît Mariage en rasacteur Benoît Poelvoorde, die elkaar al kennen van in hun kindertijd, wat voorbij is. Wie weet, misschien wel definitief?
Snakken, smachten, moeten wachten, zuchten, steunen, kreunen. Het gemis van de jonge dokter António, luitenant in het koloniale Portugese leger, is voelbaar, zijn hunkerende heimwee immens. Begeerte barst uit de brieven die hij vanuit Angola stuurt naar zijn kersverse echtgenote in Lissabon, enkele maanden zwanger en van een onwezenlijke schoonheid zoals Botticelli die schilderde. Eerst kijkt António nog vrij naïef naar de koloniale oorlog, vanuit het privilege van een blanke middenklassenman uit een “vermoeid land” op avontuur in het levendige Afrika. Kreunend onder de hitte en de lamlendige onzin van de Portugese militaire ingreep wil hij het liefst opgaan in het genot van zijn geliefde.
Benoît Poelvoorde speelt in deze ‘komische’ film de rol van José, een Belgische talentscout, die in Afrika (Ivoorkust) jong voetbaltalent gaat opsporen om dan naar België over te brengen en hier aan een voetbalclub te verpatsen.
Dat het driedaagse programma inspiratie haalde bij de Goya's, de belangrijkste filmprijzen in Spanje, blijkt uit de keuze voor A MONSTER CALLS (Beste Film) en LA PRÓXIMA PIEL (Beste Vrouwelijke Bijrol Emma Suárez).
Paco León is een graag geziene gast in de Spaanse film- en televisiewereld. Hij begon als acteur in diverse series en sitcoms, maakte na een tijdje de overstap naar het grote scherm en werpt zich sinds een paar jaar ook op als cineast.
Het heeft even geduurd, maar nu heeft deze superspectaculaire actiefilm uit Indonesië ook onze contreien bereikt. Vorig jaar op het Filmfestival van Toronto zorgde deze pure overlevingsfilm al voor de nodige ophef. Daar ontving hij – de naam alleen al ! – ‘the Midnight Madness Award’.
Enkele oudgedienden maken dezer dagen om uiteenlopende redenen hun opwachting op de Berlinale.
De organisatoren van het gereputeerde Filmfestival in Brussel FILMER À TOUT PRIX, dat al aan zijn 16de editie toe was en waar uitsluitend documentaires te zien waren – hoewel, de zeer gesmaakte retrospectieve rond de Spaanse filmer José Luis Guerin bestond vooral toch uit fict
Zoals in het uitstekende 'London River' onder meer exploreert Rachid Bouchareb, de door de wol geverfde en immer zeer streng kijkende Frans-Algerijnse cineast, opnieuw zijn favoriete en o zo noodzakelijke thema's: migratie & integratie.