Het verhaal van de jonge acteur Peter Turner die valt als een blok voor de bijna dertig jaar oudere Hollywooddiva, dat is FILM STARS DON’T DIE IN LIVERPOOL. Gefascineerd door de manier waarop Turner in zijn memoires omgaat met de herinnering aan zijn geliefde, zette regisseur Paul McGuigan de woorden om in beelden.
'De broer van’, ‘de zoon van’, de hippie … Peter Fonda had het niet altijd getroffen met zijn familiale en filmische erfenis. Toch wist hij met ontegensprekelijk charisma en zelfbewuste keuzes een eigen oeuvre bijeen te spelen. Een veruiterlijking van de Amerikaanse tegencultuur. Born to be wild!
Met de recente Nobelprijs voor zijn literaire oeuvre dreigt Peter Handkes filmwerk als scenarioschrijver (‘Der Himmel über Berlin’, 1987) en cineast (‘Die linkshandige Frau’, 1978) onder de boeken bedolven te worden. Toch valt zijn stilistische invloed op de naoorlogse Duitse Neue Kino niet te onderschatten. Ook het filmopus van Wim Wenders zou onvermijdelijk inboeten aan kwaliteit zonder Handkes pen.
Met zijn smalle vooruitstekende kin, diepe kleine ogen en invallende mondhoeken zag de Britse Peter Vaughan (1923-2016) er gemeen, geniepig en schurkachtig uit. Once a villain luidde dan ook de titel van zijn autobiografie. Daarin verwees hij met ironie naar de talrijke gluiperds die hij in zijn 75-jarige carrière speelde. Straatboeven, maar ook wethouders, politie-inspecteurs en militairen met een uitgesproken malafide kant.
Juryvoorzitter Caroline Pauwels, VUB-rector en hoogleraar communicatiewetenschappen, prees de stijgende kwaliteit van de Vlaamse film, het geloof in jong talent en de groei door een internationale blik.
In deze film brengt Greenaway hulde aan de Russische filmpionier Sergei Eisenstein (1898-1948) wanneer hij hem in 1931 in Mexico volgt waar de filmer opnames maakt voor “Que Viva Mexico!” Greenaway getuigt van zijn immens respect voor Eisenstein als filmmaker van klassiekers z
Zoals in zijn meer dan verdienstelijke debuutfilm Offline focust Peter Monsaert ook in LE CIEL FLAMAND op een problematische vader-dochterrelatie, een relatie die louter door menselijk falen en door onbeholpenheid onder hoogspanning komt te staan.
Na een overdosis overbodige reboots, mislukte episodes van uitgemolken franchises en inspiratieloze stripverfilmingen zaten we niet echt te wachten op een nieuw Spider-Man-avontuur. Marvel Studios is immers geen garantie voor kwaliteit. Maar, verrassing, Jon Watts toverde de superheld om in een proletarische, aan sociale media verslaafde adolescent, waardoor SPIDER-MAN: HOMECOMING een eerder geslaagde tienerkomedie is geworden.
PETER STRICKLAND: De Europese erotische films uit de jaren 70 waren een vertrekpunt voor mijn inspiratie. Het is het enige genre in de exploitation- en B-film dat mensen proberen te verdringen omdat het een beetje gênant en smerig is.
OFFLINE van debuterend regisseur Peter Monsaert verrast met zeven nominaties.